Θεραπείες με Φάρμακα

Oι γιατροί καλούνται να ενημερώσουν τους ασθενείς για τα πιθανά θεραπευτικά σχήματα και στη συνέχεια, σε συνεννόηση με τον ασθενή, χορηγείται ανά περίπτωση, η κατάλληλη θεραπεία.

---

 

Η σωστή θεραπευτική αγωγή, που θα επιφέρει τα καλύτερα πιθανά αποτελέσματα, μπορεί να προταθεί στον ασθενή μόνο εφόσον έχει προηγηθεί η διαδικασία κατά την οποία θα έχουν διερευνηθεί και ανευρεθεί τα πραγματικά αίτια που γεννούν τη Νόσο της Ακμής. Κάτι τέτοιο προκύπτει αφενός, από τη λήψη του πλήρους ιστορικού προφίλ των ασθενών κι αφετέρου, από τα εργαστηριακά αποτελέσματα, δηλαδή από τις εξετάσεις που προτείνουν οι εξειδικευμένοι Ιατροί. Κατόπιν, οι Γιατροί καλούνται να ενημερώσουν τους ασθενείς για τα πιθανά θεραπευτικά σχήματα και στη συνέχεια, σε συνεννόηση με τον ασθενή, χορηγείται ανά περίπτωση, η κατάλληλη θεραπεία.

Με δεδομένο ότι κάθε Οργανισμός και κατ’ επέκτασιν, κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, αντιλαμβανόμαστε ότι και οι οργανικές λειτουργίες κάθε ατόμου είναι εξίσου ξεχωριστές. Μπορεί δηλαδή να υπάρχουν ορισμένοι γενικοί κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους το σώμα μας ενεργεί, μεταβολίζει τις τροφές και ωριμάζει, αλλά για διάφορους λόγους, όπως είναι το οξειδωτικό στρες, η κακή διατροφή κ.α., οι σωματικές μας λειτουργίες υφίστανται μεταβολές και αλλοιώσεις. Ανευρίσκοντας, λοιπόν, τα ακριβή αίτια που ευθύνονται για τα ακνεϊκά συμπτώματα, μπορούμε να δράσουμε αποτελεσματικά, αντιμετωπίζοντας τη ρίζα του προβλήματος και όχι μόνο τα συμπτώματά της. Έτσι, σε πολλές περιπτώσεις, κυρίως σε οξείας ή μέτριας μορφής Ακμή, οι ασθενείς καλούνται να λάβουν φαρμακευτικές, από στόματος ή τοπικές αγωγές.

 

Τοπικές Φαρμακευτικές Αγωγές:

Ρετινοειδή

Τα ρετινοειδή που κυκλοφορούν στη φαρμακευτική αγορά είναι πλέον πολλά. Καθεμία από αυτές τις αγωγές προτείνεται για διαφορετικούς τύπους και διαφορετικής έντασης Ακμή. Τα εν λόγω σκευάσματα είναι παράγωγα της βιταμίνης Α και είναι υπεύθυνα για  τον πολλαπλασιασμό και τη διαφοροποίηση των επιδερμικών κυττάρων, γεγονός που τα καθιστά κατάλληλα για παθήσεις όπως η Ακμή και η Ψωρίαση. Λειτουργούν δραστικά στη διάλυση των μικρών κύστεων και φαγεσώρων (στίγματα), ενώ ταυτόχρονα αναστέλλουν τον σχηματισμό καινούργιων συμπτωμάτων Ακμής. Τέλος, χορηγούνται με σκοπό τη μείωση της υπερμελάγχρωσης (διαφορά χρώματος στο δέρμα), η οποία παρατηρείται στο δέρμα με την αποδρομή της ακνεϊκής Φλεγμονής. Χορηγούνται σε πιο ήπιες μορφές Ακμής, συνήθως για διάστημα περίπου τριών μηνών.

Στα τοπικά ρετινοειδή έχουν παρατηρηθεί ορισμένες παρενέργειες που περιλαμβάνουν τον τοπικό ερεθισμό του δέρματος, ερύθημα, ξηρότητα, απολέπιση και αίσθημα καύσου.

 

Τοπικά Αντιβιοτικά

Τα τοπικά Αντιβακτηριακά σκευάσματα εμπεριέχουν, μεταξύ άλλων, κλινδαμυκίνη και ερυθρομυκίνη, οι οποίες αναστέλλουν την πρωτεϊνική σύνθεση των βακτηρίων, σταματώντας έτσι τον πολλαπλασιασμό τους και άρα τη Φλεγμονή. Σταδιακά, τα μικρόβια που δημιουργούν την Ακμή σταματούν να υπεραναπτύσσονται κι έτσι, υπάρχει σαφής βελτίωση.

Όταν τα αντιβιοτικά χορηγούνται τακτικά και για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, χορηγείται στον ασθενή ταυτόχρονα και το Υδροξείδιο του Βενζολίου, που αναστέλλει την αντίσταση των μικροβίων και προφυλάσσει τον Οργανισμό από την υποτροπή της Ακμής. Όσον αφορά στη δράση της κλινδαμυκίνης δε, σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί ορισμένες παρενέργειες που περιλαμβάνουν καύσο, κνησμό, ξηρότητα και ερυθρότητα. Την ίδια στιγμή, μπορεί να δημιουργήσουν λιπαρότητα, απολέπιση, οίδημα στην περιοχή του προσώπου ή και αλλεργική αντίδραση.

 

Υπεροξείδιο του Βενζολίου

Το Υπεροξείδιο του Βενζολίου χορηγείται ως συνοδευτική αγωγή των Αντιβιοτικών, για την αντιμετώπιση της Ακμής βακτηριακής αιτιολογίας. Περιορίζει την ανάπτυξη αντίστασης των βακτηρίων στα Αντιβιοτικά, καθώς επιδρά στις δερματικές Φλεγμονές, σκοτώνοντας τα μικρόβια που τις γεννούν (Propionibacterium acnes). Παράλληλα, έχει σμηγματοστατική δράση, αναστέλλοντας την υπέρμετρη παραγωγή σμήγματος, που βοηθά στον πολλαπλασιασμό των μικροβίων και εκφράζεται ως Ακμή. Η άμεση και μεγάλη δραστικότητά του και η δυνατότητά του να ξηραίνει και να σκοτώνει τα μικρόβια του δέρματος, είναι αδιαμφισβήτητη, γι’ αυτό και παλαιότερα οι γιατροί το χορηγούσαν μόνο για τοπική χρήση στις έντονες ακνεϊκές βλάβες. Με απλά λόγια, η ξηρότητα που προκαλεί στο δέρμα, έχει ως αποτέλεσμα το ξεφλούδισμα και άρα την απομάκρυνση των νεκρών κυττάρων και του σμήγματος.

Όπως πολλές φαρμακευτικές ουσίες, έτσι και το υπεροξείδιο του βενζολίου, έχει παρατηρηθεί ότι σε πολλούς ασθενείς μπορεί να εμφανίσει παρενέργειες που περιλαμβάνουν σημάδια αλλεργικής αντίδρασης, που εκδηλώνονται με εξάνθημα ή κνίδωση. Άλλες αντενδείξεις είναι επίσης ο έντονος κνησμός και ερεθισμός του δέρματος, το κόκκινο, διογκωμένο, φλυκταινώδες ή αποφλοιωτικό δέρμα με ή χωρίς πυρετό και τέλος, η εμφάνιση οιδήματος στο πρόσωπο, στο στόμα, στα χείλη, στη γλώσσα και στον λαιμό.

 

Αζελαϊκό Οξύ

Το Αζελαϊκό Οξύ χορηγείται σε καταστάσεις ήπιας ή μέτριας βαρύτητας Ακμής. Η συγκεκριμένη ουσία επιδρά στους δερματικούς πόρους, σκοτώνοντας τα βακτήρια και μειώνοντας την παραγωγή κερατίνης, η οποία αποτελεί γόνιμο έδαφος για την ανάπτυξη μικροβίων, που οδηγούν σε Ακμή. Ταυτόχρονα, χορηγείται για τη μείωση της υπερμελάγχρωσης, η οποία παρατηρείται στο δέρμα αφότου υποχωρήσει μια Φλεγμονή.

Οι παρενέργειες που έχουν παρατηρηθεί περιλαμβάνουν τον τοπικό ερεθισμό, την εκδήλωση ερυθήματος, ξηρότητας, απολέπισης και τέλος, το αίσθημα καύσου και κνησμού.

Θεραπεία Ακμής με αντιβίωση

Τα αντιβιοτικά χορηγούνται σε καταστάσεις μέτριας και πιο σοβαρής Ακμής. Συνήθως δίνονται από τον γιατρό, εφόσον οι τοπικές αντιβιοτικές κρέμες και τα σχετικά σκευάσματα δεν αποδεικνύονται αποτελεσματικά. Παρόλ’ αυτά, προτιμάται η συνδυαστική χορήγησή τους με τοπικά ρετινοειδή, τα οποία επιταχύνουν και βελτιστοποιούν τη διαδικασία της θεραπείας ή βοηθούν στο να μη δημιουργηθεί αντίσταση του Οργανισμού σε μικρόβια κι επομένως, πιθανές υποτροπές.

 

Οι κατηγορίες Αντιβιοτικών φαρμάκων, που χορηγούνται από στόματος είναι οι εξής:

Τετρακυκλίνες

Μια από τις συνηθέστερες κατηγορίες φαρμάκων που χρησιμοποιούνται με σκοπό την αντιμετώπιση της Ακμής είναι οι τετρακυκλίνες. Χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση περιστατικών μέτριας και βαριάς Ακμής και χορηγούνται για τη μείωση του πληθυσμού των Προπιονοβακτηρίων (P. Acnes), τα οποία είναι υπεύθυνα για την ανάπτυξη φλεγμονής. Η δοσολογία εξατομικεύεται ανάλογα με την κλινική εικόνα του ασθενούς. Στην εν λόγω κατηγορία ανήκουν η δοξυκυκλίνη και η μινοκυκλίνη. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει ιδιαίτερα να προσεχθεί είναι η αποφυγή της έκθεσης στον ήλιο, τη στιγμή που ο ασθενής λαμβάνει τετρακυκλίνες γενικά ή ειδικότερα, δοξυκυκλίνη και μονοκυκλίνη, καθώς προκαλούν ιδιαίτερη φωτοευαισθησία. Επίσης, πρέπει να αποφεύγεται η λήψη γαλακτοκομικών προϊόντων (γάλακτος, γιαουρτιού και τυριού), λόγω της δυσαπορρόφησης  που προκαλούν οι συγκεκριμένες τροφές στην απορρόφηση του αντιβιοτικού.

 

Δοξυκυκλίνη

Ανήκει στις τετρακυκλίνες και πρόκειται για αντιβιοτικό φάρμακο που αναστέλλει τη Φλεγμονή, που προκαλείται από το Προπιονοβακτηρίδιο (P. Acnes). Γενικά χορηγείται σε χαμηλή δόση (50- 100 mg ημερησίως) και γι’ αυτόν τον λόγο, το άτομο δεν  παρουσιάζει αντίσταση στα αντιβιοτικά.

 

Μινοκυκλίνη

Χορηγείται συχνά ως μια από του στόματος θεραπεία για την αντιμετώπιση της Κοινής Ακμής και προτείνεται κυρίως σε ασθενείς, στους οποίους παλαιότεροι τύποι τετρακυκλινών δεν αποδεικνύονται αποτελεσματικοί.

 

Ερυθρομυκίνη

Η χορήγηση ερυθρομυκίνης προτείνεται ως εναλλακτική λύση, σε περίπτωση που το άτομο δε μπορεί να λάβει τετρακυκλίνες, εξαιτίας των συχνών παρενεργειών τους. Οι γαστρεντερικές παρενέργειες είναι κι εδώ παρούσες, καθώς το άτομο μπορεί να παρουσιάσει μετεωρισμό, διάρροιες και πόνο στο στομάχι.

 

Κλινδαμυκίνη

Η κλινδαμυκίνη δρα αναστέλλοντας την πρωτεϊνική σύνθεση των βακτηρίων που ευθύνονται για την Κοινή Ακμή, ασκώντας έτσι, βακτηριοστατική δράση.

 

Από του στόματος Αγωγή με Ρετινοειδή:

Η ισοτρετινοΐνη αποτελεί το πιο γνωστό ρετινοειδές και χορηγείται συνήθως σε περιπτώσεις σοβαρής κυστικής ακμής, σε άτομα που έχουν λάβει θεραπευτικά σχήματα χωρίς αυτά να έχουν αποτέλεσμα ή και σε ασθενείς που εμφανίζουν συνεχείς υποτροπές. Πολλές φορές επίσης χορηγείται και προληπτικά σε ασθενείς που φαίνεται να έχουν τάση για εμφάνιση στοιχείων έντονης Ακμής. Πρόκειται δηλαδή για την πιο αποτελεσματική μέθοδο αντιμετώπισης της Ακμής, που οδηγεί σε μακρόχρονη ύφεση των ακνεϊκών στοιχείων, ακόμη και δια παντός. Είναι παράγωγη της βιταμίνης Α και αποτελεί την πιο δραστική από στόματος θεραπεία κατά της Ακμής, μειώνοντας τη δράση των σμηγματογόνων αδένων και κατ’ επέκτασιν, την παραγωγή του σμήγματος και τον αριθμό των μικροβίων που πολλαπλασιάζονται στην περιοχή. Πέραν της κυστικής Ακμής, η ισοτρετινοΐνη χορηγείται επίσης για την αντιμετώπιση του πυοδέρματος, την καταπολέμιση της φλεγμονώδους ροδόχρου, της κεραυνοβόλου, της αρνητικής Gram θηλακίτιδας και της διαπυητικής ιδρωταδενίτιδας. Τέλος, χορηγείται ακόμη και σε περιπτώσεις ασθενών που έχουν ουλές, για την εξάλειψή τους.

Μπορεί η από στόματος θεραπεία με ρετινοειδή να αποτελεί μια από τις πιο αποτελεσματικές για την αντιμετώπιση της Ακμής, ωστόσο, ενοχοποιείται για πολλές παρενέργειες, σοβαρότερες και λιγότερο σοβαρές. Κάποιες από αυτές είναι η φλεγμονή και αλλοίωση των χειλιών (χειλίτιδα), το ερύθημα, η εμφάνιση εξανθημάτων, η απολέπιση, το έκζεμα (δερματίτιδα), ο κνησμός, η ρινική αιμορραγία, η ευθραυστότητα του δέρματος, η αλωπεκία και η έξαρση της Ακμής. Οι συστηματικές παρενέργειες περιλαμβάνουν αιματολογικές (λευκοπενία, θρομβοπενία, θρομβοκυττάρωση κι ερυθροκυττάρωση), μυοσκελετικές (σκελετικές υπεροστώσεις, μυαλγίες, οστεοπόρωση), οφθαλμολογικές (φωτοφοβία, ξηροφθαλμία, κερατίτιδα, οπτική νευρίτιδα), ψυχιατρικές (ψύχωση), γαστρεντερικές (ναυτία, ανορεξία) και τέλος, κεφαλαλγίες και τερατογένεση.

Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι για κάθε χορηγούμενη θεραπεία, απαιτείται η συνταγογράφηση  από τον γιατρό, καθώς για ορισμένες από αυτές έχουν παρατηρηθεί αντενδείξεις και παρενέργειες. Επίσης, με δεδομένο ότι κάθε Οργανισμός είναι μοναδικός, κατανοεί κανείς ότι και κάθε περίπτωση Ακμής είναι ιδιαίτερη και διαφορετικής αιτιολογίας ή βαρύτητας. Γι’ αυτό, τόσο η δοσολογία, όσο και το είδος, σε συνδυασμό με τη διάρκεια μιας θεραπείας, πρέπει να καθορίζονται από τον ειδικό γιατρό.

 

Dr. Νικολέτα Κοΐνη M.D.

Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, PgD in Genomic Medicine and Healthcare
Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής.

(Diplomate and Board Certified in Anti-aging, Preventive, Functional and Regenerative Medicine from A4M (American Academy in Antiaging Medicine).

 

Διαβάστε Επίσης

---

Θεραπείες με Φάρμακα

Επεμβατικές Θεραπείες

Φωτοθεραπεία LLLT